presokratyk
presokratyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. staroż. filoz. filozof zaliczany do nurtu greckiej filozofii przedsokratejskiej, działający przed Sokratesem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik presokratyk presokratycy dopełniacz presokratyka presokratyków celownik presokratykowi presokratykom biernik presokratyka presokratyków narzędnik presokratykiem presokratykami miejscownik presokratyku presokratykach wołacz presokratyku presokratycy depr. M. i W. lm: (te) presokratyki
- przykłady:
- (1.1) Wszyscy presokratycy mówili o ruchu. U Empedoklesa jego źródłem był odwieczny antagonizm między jakimiś mglistymi siłami miłości i nienawiści[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) filozof
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. presokratyzm m
- przym. presokratejski, presokratyczny, przedsokrateski, przedsokratyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pre-Socratic
- francuski: (1.1) présocratique m
- hiszpański: (1.1) presocrático m
- niemiecki: (1.1) Vorsokratiker m
- nowogrecki: (1.1) προσωκρατικός m
- włoski: (1.1) presocratico m
- źródła:
- ↑ Ryszard Przybylski, Uśmiech Demokryta, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.