prawooczność

prawooczność (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest prawooczne; cecha tych, którzy są prawooczni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prawooczność	prawooczności
dopełniacz	prawooczności	prawooczności
celownik	prawooczności	prawoocznościom
biernik	prawooczność	prawooczności
narzędnik	prawoocznością	prawoocznościami
miejscownik	prawooczności	prawoocznościach
wołacz	prawooczności	prawooczności

przykłady:

składnia:

(1.1) prawooczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) lewooczność

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. prawooczny

przysł. prawoocznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. prawooczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: