praturkijski

praturkijski (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. rekonstruowany język będący wspólnym przodkiem języków turkijskich

przymiotnik relacyjny

(2.1) jęz. dotyczący języka praturkijskiego (1.1)

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	praturkijski
dopełniacz	praturkijskiego
celownik	praturkijskiemu
biernik	praturkijski
narzędnik	praturkijskim
miejscownik	praturkijskim
wołacz	praturkijski

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	praturkijski		praturkijska	praturkijskie	praturkijscy	praturkijskie
dopełniacz	praturkijskiego		praturkijskiej	praturkijskiego	praturkijskich
celownik	praturkijskiemu		praturkijskiej	praturkijskiemu	praturkijskim
biernik	praturkijskiego	praturkijski	praturkijską	praturkijskie	praturkijskich	praturkijskie
narzędnik	praturkijskim		praturkijską	praturkijskim	praturkijskimi
miejscownik	praturkijskim		praturkijskiej	praturkijskim	praturkijskich
wołacz	praturkijski		praturkijska	praturkijskie	praturkijscy	praturkijskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) praturecki

(2.1) praturecki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pra- + turkijski

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Proto-Turkic; (2.1) Proto-Turkic
• francuski: (1.1) proto-turc m; (2.1) proto-turc m

źródła: