Przejdź do zawartości

pracoholizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pracoholizm (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌprat͡sɔˈxɔlʲism̥], AS: [pracoχolʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) psych. socjol. uzależnienie od wykonywania pracy; zob. też pracoholizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikpracoholizm
dopełniaczpracoholizmu
celownikpracoholizmowi
biernikpracoholizm
narzędnikpracoholizmem
miejscownikpracoholizmie[1]
wołaczpracoholizmie[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) uzależnienie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pracoholik m, pracoholiczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pracoholizm&oldid=8465219”