pracoholiczka

pracoholiczka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprat͡sɔxɔˈlʲit͡ʃka], AS: [pracoχolʹička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: pracoholik

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pracoholiczka	pracoholiczki
dopełniacz	pracoholiczki	pracoholiczek
celownik	pracoholiczce	pracoholiczkom
biernik	pracoholiczkę	pracoholiczki
narzędnik	pracoholiczką	pracoholiczkami
miejscownik	pracoholiczce	pracoholiczkach
wołacz	pracoholiczko	pracoholiczki

przykłady:

(1.1) Aśka jest pracoholiczką, nawet podczas urlopu nie rozstaje się z papierami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pracoholik m, pracoholizm m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: pracoholik

• białoruski: (1.1) працавічка ż
• bułgarski: (1.1) работохоличка ż
• czeski: (1.1) workoholička ż
• słowacki: (1.1) vorkoholička ż

źródła: