powszechność
powszechność (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co powszechne
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik powszechność powszechności dopełniacz powszechności powszechności celownik powszechności powszechnościom biernik powszechność powszechności narzędnik powszechnością powszechnościami miejscownik powszechności powszechnościach wołacz powszechności powszechności
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) powszechność + D.
- synonimy:
- (1.1) uniwersalność
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. powszechniak m, powszechnik m, powszechnia ż, powszechnienie n
- czas. powszechnieć
- przym. powszechny
- przysł. powszechnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. powszechny + -ość
- uwagi:
- Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „powszechność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
