Przejdź do zawartości

pierdnąć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pierdnąć (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈpʲjɛrdnɔ̃ɲt͡ɕ], AS[pʹi ̯erdnõńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) aspekt dokonany od: pierdzieć
odmiana:
(1.1) koniugacja Va
przykłady:
(1.1) Jeden przebrał w jadle miarkęI ma w dupie oliwiarkę. • Gdy chciał pierdnąć na odmianę, • Obsrał okna, drzwi i ścianę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) purtnąć, purtnońć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierdnięcie n, pierdzenie n, pierdoła m/ż
czas. pierdzieć ndk., piardnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *pьrdnǫti[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: pierdzieć
źródła:
  1. Aleksander Fredro, „O pierdzeniu”
  2. Heinz Schuster-Šewc, Historisch-etymologisches Wörterbuch der ober- und niedersorbischen Sprache, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budziszyn 1980–1989.