paranoik

paranoik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) med. chory cierpiący na paranoję

(1.2) przen. pot. człowiek zachowujący się niedorzecznie i obsesyjnie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	paranoik	paranoicy
dopełniacz	paranoika	paranoików
celownik	paranoikowi	paranoikom
biernik	paranoika	paranoików
narzędnik	paranoikiem	paranoikami
miejscownik	paranoiku	paranoikach
wołacz	paranoiku	paranoicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) szaleniec

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) chory

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paranoja ż

forma żeńska paranoiczka ż

przym. paranoiczny, paranoidalny

przysł. paranoicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) paranoid, paranoic
• białoruski: (1.1) параноік m
• bułgarski: (1.1) параноик m
• hiszpański: (1.1) paranoico m
• rumuński: (1.1) paranoic m
• słoweński: (1.1) paranoik m
• ukraiński: (1.1) параноїк m
• włoski: (1.1) paranoico m

źródła:

paranoik (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) med. psych. paranoik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paranoja ż, paranoičarka ż

przym. paranoičen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: