omylność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

omylność (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest omylne; cecha tych, którzy omylni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) omylność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. omylny
przysł. omylnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. omylny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: