Przejdź do zawartości

oczytanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

oczytanie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. dysponowanie dużą wiedzą nabytą przez przeczytanie wielu książek
odmiana:
(1.1) blm[1]
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikoczytanie
dopełniaczoczytania
celownikoczytaniu
biernikoczytanie
narzędnikoczytaniem
miejscownikoczytaniu
wołaczoczytanie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) duże / wielkie oczytanie • brak oczytania
synonimy:
(1.1) erudycja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. oczytany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „oczytanie” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=oczytanie&oldid=7640904”