nástupca

nástupca (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) następca – kto obejmuje funkcję, urząd po kimś

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nástupca	nástupcovia
dopełniacz	nástupcu	nástupcov
celownik	nástupcovi	nástupcom
biernik	nástupcu	nástupcov
miejscownik	nástupcovi	nástupcoch
narzędnik	nástupcom	nástupcami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kośc. nástupcovia apoštolov → następcy apostołów (biskupi) • kośc. Petrov nástupca → następca św. Piotra (papież)

synonimy:

(1.1) nástupník

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nástupník m, nástupníčka ż, nástupníctvo n

forma żeńska nástupkyňa ż

przym. nástupný, nástupnícky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: