nikiel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nikiel (język polski)[edytuj]

nikiel (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈɲicɛl], ASiḱel], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Ni i liczbie atomowej 28; zob. też nikiel w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma nikiel?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) symbol. Ni
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pierwiastek, metal
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niklowanie n, nikielin m, nikielina ż, niklocen m, niklowiec m
czas. niklować ndk.
przym. niklowy
przysł. niklowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Nickel
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
tłumaczenia:
źródła: