niezwyczajność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niezwyczajność (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niezwyczajne; cecha tych, którzy niezwyczajni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) niezwyczajność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. niezwyczajny
przysł. niezwyczajnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. niezwyczajny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: