nietoperz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nietoperz (język polski)[edytuj]

nietoperz (1.1)
wymowa:
IPA[ɲɛˈtɔpɛʃ], AS[ńetopeš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. niewielki, latający ssak, kierujący się echolokacją; zob. też nietoperze w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) żegl. ręczna latarnia naftowa[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nietoperze przeważnie prowadzą nocny tryb życia.
składnia:
kolokacje:
(1.1) człowiek nietoperzludzie nietoperze
synonimy:
(1.1) pot. gacek; reg. ślepy lelek; gw. (Śląsk Cieszyński) latopiyrz; daw. i gw. mętoperz, mętopyrz; st.pol. kożekrzył
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zwierzę
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. nietoperzowy, nietoperzy
rzecz. nietoperze nmos
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *netopyrjь < praindoeur. *nekʷto-peryonocny lotnik
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nietoperz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.