monokl
monokl (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monokl monokle dopełniacz monokla monokli celownik monoklowi monoklom biernik monokl monokle narzędnik monoklem monoklami miejscownik monoklu monoklach wołacz monoklu monokle
- przykłady:
- (1.1) Mały wąsik pod kulfoniastym nosem poruszył się na boki, a ręka poprawiła błyskawicznie monokl i wygładziła siwiejące baki. Szczupaczyńska dostrzegła, że łysinę zasłaniała pożyczka, finezyjna wprawdzie, lecz dalece niewystarczająca[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) monocle
- bułgarski: (1.1) монокъл m
- duński: (1.1) monokel w
- norweski (bokmål): (1.1) monokkel m
- norweski (nynorsk): (1.1) monokkel m
- nowogrecki: (1.1) μονύελος m (monýelos)
- węgierski: (1.1) monokli
- źródła:
- ↑ Rozdział VIII w: Maryla Szymiczkowa, Tajemnica Domu Helclów, Znak, Kraków 2015, ISBN 978-83-240-3525-0.
monokl (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monokl monokly dopełniacz monoklu monoklů celownik monoklu monoklům biernik monokl monokly wołacz monokle monokly miejscownik monoklu monoklech narzędnik monoklem monokly
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: