monofoniczność

monofoniczność (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest monofoniczne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	monofoniczność	monofoniczności
dopełniacz	monofoniczności	monofoniczności
celownik	monofoniczności	monofonicznościom
biernik	monofoniczność	monofoniczności
narzędnik	monofonicznością	monofonicznościami
miejscownik	monofoniczności	monofonicznościach
wołacz	monofoniczności	monofoniczności

przykłady:

składnia:

(1.1) monofoniczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. monofoniczny

przysł. monofonicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. monofoniczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: