martwica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

martwica (język polski)[edytuj]

martwica (1.4) wapienna
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. miejscowe obumarcie tkanek[1]; zob. też martwica w Wikipedii
(1.2) przen. zanik czegoś lub zastój w czymś[1]
(1.3) geol. warstwa gleby znajdująca się pod warstwą orną[1]
(1.4) geol. osadowa skała wapienna lub krzemionkowa[1]
(1.5) bot. zob. korowina[2]
(1.6) techn. wełna pochodząca ze zdechłych owiec[2]
(1.7) daw. martwa, rzadziej zemdlona kobieta[2]
(1.8) daw. widmo, widziadło, upiór[2]
odmiana:
(1.1-8)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikmartwicamartwice
dopełniaczmartwicymartwic
celownikmartwicymartwicom
biernikmartwicęmartwice
narzędnikmartwicąmartwicami
miejscownikmartwicymartwicach
wołaczmartwicomartwice
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.4) martwica wapienna
synonimy:
(1.1) nekroza
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. martwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *mьrtvica
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „martwica” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „martwica” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=martwica&oldid=8013865”