marten

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: MaartenMartenMårten

marten (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈmartɛ̃n], AS[martẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) środ. hutn. piec martenowski[1]
(1.2) środ. więz. grzałka do herbaty[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „marten” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. II, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 804.
  2. Danuta Buttler, O wzajemnym oddziaływaniu terminologii i słownictwa technicznego. Determinologizacja wyrazów z leksyki specjalnej, „Poradnik Językowy” nr 3/1979, s. 131.

marten (język angielski)[edytuj]

marten (1.1)
wymowa:
bryt. IPA/ˈmɑː(ɹ).tɪn/ lub /ˈmɑː(ɹ).tən/
amer. IPA/ˈmɑtən/, SAMPA/"mAr\t@n/
wymowa amerykańska?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: mar•ten
homofony: martinMartin (niektóre wersje wymowy)
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. kuna
odmiana:
(1.1) lp marten; lm martens
przykłady:
(1.1) A marten is a small, cunning animal.Kuna jest małym, przebiegłym zwierzęciem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: