mandżurski

mandżurski (język polski)

wymowa:

IPA: [mãn͇ˈd͡ʒursʲci], AS: [mãṇǯursʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący Mandżurii, związany z Mandżurią, pochodzący z Mandżurii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język mandżurski; zob. też język mandżurski w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	mandżurski		mandżurska	mandżurskie	mandżurscy	mandżurskie
dopełniacz	mandżurskiego		mandżurskiej	mandżurskiego	mandżurskich
celownik	mandżurskiemu		mandżurskiej	mandżurskiemu	mandżurskim
biernik	mandżurskiego	mandżurski	mandżurską	mandżurskie	mandżurskich	mandżurskie
narzędnik	mandżurskim		mandżurską	mandżurskim	mandżurskimi
miejscownik	mandżurskim		mandżurskiej	mandżurskim	mandżurskich
wołacz	mandżurski		mandżurska	mandżurskie	mandżurscy	mandżurskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Język mandżurski jest zagrożony wymarciem, gdyż posługuje się nim zaledwie dwieście osób.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Mandżuria ż, Mandżur mos, Mandżurka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Manchu; (2.1) Manchu
• białoruski: (1.1) манчжурскі
• bułgarski: (1.1) манджурски
• esperanto: (1.1) manĉura
• rosyjski: (1.1) маньчжурский
• słowacki: (1.1) mandžuský; (2.1) mandžuský ż
• ukraiński: (1.1) маньчжурський

źródła: