magnetorecepcja
magnetorecepcja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) biol. zdolność organizmu do rozpoznawania kierunku pola magnetycznego; zob. też magnetorecepcja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik magnetorecepcja magnetorecepcje dopełniacz magnetorecepcji magnetorecepcji celownik magnetorecepcji magnetorecepcjom biernik magnetorecepcję magnetorecepcje narzędnik magnetorecepcją magnetorecepcjami miejscownik magnetorecepcji magnetorecepcjach wołacz magnetorecepcjo magnetorecepcje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zmysł
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) magnetoception, magnetoreception
- czeski: (1.1) magnetorecepce ż
- esperanto: (1.1) magnetosensivo
- fiński: (1.1) magneettiaisti
- francuski: (1.1) magnétoréception ż
- galicyjski: (1.1) magnetorrecepción
- hiszpański: (1.1) magnetorrecepción ż
- kataloński: (1.1) magnetorecepció
- niderlandzki: (1.1) magnetoceptie
- niemiecki: (1.1) Magnetsinn
- portugalski: (1.1) magnetorecepção
- rosyjski: (1.1) магниторецепция ż
- rumuński: (1.1) magnetorecepție
- szwedzki: (1.1) magnetoreception
- ukraiński: (1.1) магніторецепція ż
- źródła: