leaf

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

leaf (język angielski)[edytuj]

a leaf (1.1)
wymowa:
enPR: lēf, IPA/liːf/, SAMPA/li:f/
wymowa amerykańska?/i
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) bot. liść
(1.2) kartka (w książce)
(1.3) inform. liść
(1.4) mat. liść[1]

czasownik nieprzechodni

(2.1) wypuszczać liście
(2.2) kartkować
odmiana:
(1) lp leaf; lm leaves
przykłady:
(1.1) Leaves yellow during the fall.Liście żółkną jesienią.
(1.3) There’s only one rooted tree with two leaves, up to ordering.Istnieje tylko jedno drzewo ukorzenione o dwóch liściach, z dokładnością do uporządkowania.
składnia:
kolokacje:
(1.1) fig leaflistek figowy
(2.2) leaf throughprzekartkować
synonimy:
(1.2) folium
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. leafless, leafy
rzecz. leafage
przysł. overleaf
związki frazeologiczne:
etymologia:
średnioang. leef < st.ang. lēaf
uwagi:
źródła:
  1. Jerzy Jaworski, Zbigniew Lonc i Mariusz Woźniak, Słownik angielsko-polski teorii grafów.

leaf (język staroangielski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. liść
(1.2) kartka (w książce)

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) pozwolenie
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) źródłosłów dla średnioang. lef > ang. leaf
(2.1) źródłosłów dla średnioang. leve > ang. leave
uwagi:
źródła: