laugh

laugh (język angielski)

a man laughs (2.1)

wymowa:

bryt. IPA: /lɑːf/ lub IPA: /læf/, SAMPA: /lA:f/ lub SAMPA: /l{f/

amer. enPR: lăf, IPA: /læf/, SAMPA: /l{f/

wymowa amerykańska

austral. IPA: /lɑːf/, SAMPA: /lA:f/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) śmiech

czasownik

(2.1) śmiać się

odmiana:

(1.1) lp laugh; lm laughs

(2.1) laugh, laughed / daw. laught / laugh'd / low, laughed / daw. laught / laugh'd / laughen, laughs, laughing

przykłady:

(1.1) Life's a laugh and death's a joke, it's true. → Życie to śmiech, a śmierć to żart, to prawda.

(2.1) They all laughed at that jest. → Wszyscy śmiali się z tego żartu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) belly laugh • derisive laugh

synonimy:

(1.1) smile, laughter

(2.1) smile

antonimy:

(1.1) cry

(2.1) cry

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. laughable, sagacious

przysł. laughingly, laughably

związki frazeologiczne:

etymologia:

średnioang. laughen, laghen < st.ang. hlæhhan, hlehhan, hliehhan < pragerm. *hlahjaną < praindoeur. *klok-ie

uwagi:

źródła: