kwit

kwit (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pisemny dowód otrzymania czegoś lub zaświadczenie upoważniające do odbioru czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kwit	kwity
dopełniacz	kwitu	kwitów
celownik	kwitowi	kwitom
biernik	kwit	kwity
narzędnik	kwitem	kwitami
miejscownik	kwicie	kwitach
wołacz	kwicie	kwity

przykłady:

(1.1) Przy kasie wypisano mi kwit, z którym miałem się udać do magazynu sklepowego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. kwitek mrz

przym. kwitowy

wykrz. kwita

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) receipt
• litewski: (1.1) kvitas m
• niemiecki: (1.1) Quittung ż
• wilamowski: (1.1) kwitt ż, kwit

źródła:

kwit (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kwit

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: