Przejdź do zawartości

kunierować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kunierować (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) gw. (Kresy) postępować z kimś niegrzecznie[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) — Oto frajla (panna) — mówi jeden z tych ulicznych rycerzy, — poszlagowała ludzi, a teraz myśli, że będziemy z nią kunirować…
 — Feca jedna! — dodaje drugi, szarpiąc odzież Kaśki[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Ewa Jędrzejko, Elementy kresowe w języku Gabrieli Zapolskiej, w: Prace językoznawcze, t. 19 pod red. Aliny Kowalskiej i Aleksandra Wilkonia, Uniwersytet Śląski, Katowice 1991, s. 75.
  2. ↑ Gabriela Zapolska, Kaśka-Karjatyda, Instytut Literacki „Lektor”, Lublin 1922.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kunierować&oldid=7926957”