ksenia
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
ksenia (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) liter. kąśliwy epigram w formie dystychu[1]
- (1.2) bot. zjawisko ujawniania się genotypu rośliny ojcowskiej w tkankach nasion lub owoców; zob. też ksenia (botanika) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ksenia ksenie dopełniacz ksenii ksenii celownik ksenii kseniom biernik ksenię ksenie narzędnik ksenią kseniami miejscownik ksenii kseniach wołacz ksenio ksenie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) xenia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. xenium (lm xenia) → gościniec, podarek dla gościa, współbiesiadnika; również dystych, wygłaszany z okazji takiego podarku < gr. ξενία → gościnność[1] < gr. ξένος → obcy, gość
- (1.2) gr. ξένος → obcy, gość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „xenia, ksenia” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.