král

král (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) polit. król (władca)

(1.2) szach. król (figura szachowa)

(1.3) karc. król (karta do gry)

(1.4) król (osoba najważniejsza w danej dziedzinie)

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	král	králové
dopełniacz	krále	králů
celownik	králi / královi	králům
biernik	krále	krále
wołacz	králi	králové
miejscownik	králi / královi	králích
narzędnik	králem	králích

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. království, královna

przym. královský

przysł. královsky

czas. kralovat

związki frazeologiczne:

král je mrtev, ať žije král • mezi slepými jednooký králem • na Tři krále o krok dále • za krále Holce byla za groš ovce • za krále Holce byla v Čechách za groš ovce

etymologia:

uwagi:

źródła: