kouzlo

kouzlo (język czeski)

wymowa:

IPA: [kɔʊ̯zlɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) czar, czary

(1.2) sztuczka, sztuczki

(1.3) czar, powab, urok, wdzięk

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kouzlo	kouzla
dopełniacz	kouzla	kouzel
celownik	kouzlu	kouzlům
biernik	kouzlo	kouzla
wołacz	kouzlo	kouzla
miejscownik	kouzle / kouzlu	kouzlech
narzędnik	kouzlem	kouzly

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kouzelník m

czas. kouzlit, okouzlit

przym. kouzelný

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: