konec

konec (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) koniec

(1.2) zakończenie

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konec	konce
dopełniacz	konce	konců
celownik	konci	koncům
biernik	konec	konce
wołacz	konci	konce
miejscownik	konci	koncích
narzędnik	koncem	konci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

konec (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) koniec, zakończenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. končati

rzecz. končnica ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: