kondemnacja

kondemnacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. mors. uznanie statku za niezdolny do żeglugi i niewart naprawy

(1.2) hist. praw. zob. kondemnata

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kondemnacja	kondemnacje
dopełniacz	kondemnacji	kondemnacji / przest. kondemnacyj
celownik	kondemnacji	kondemnacjom
biernik	kondemnację	kondemnacje
narzędnik	kondemnacją	kondemnacjami
miejscownik	kondemnacji	kondemnacjach
wołacz	kondemnacjo	kondemnacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kondemnata ż, kondemnatka ż

czas. kondemnować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. condemnātiō

uwagi:

(1.1) por. abandon

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kondemnata

• czeski: (1.1) kondemnace ż
• niemiecki: (1.1) Kondemnation ż
• słowacki: (1.1) kondemnácia ż

źródła: