kolakretaj
kolakretaj (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. początkowo kwestarz świątynny, później również urzędnik zbierający podatki w ateńskiej polis[1]
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolakretaj kolakretaj dopełniacz kolakretaj kolakretaj celownik kolakretaj kolakretaj biernik kolakretaj kolakretaj narzędnik kolakretaj kolakretaj miejscownik kolakretaj kolakretaj wołacz kolakretaj kolakretaj
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej, red. Zdzisław Piszczek, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1990, ISBN 83-01-03529-3, s. 444