kleptokracja
kleptokracja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) polit. rządy złodziei, osób skorumpowanych; zob. też kleptokracja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kleptokracja kleptokracje dopełniacz kleptokracji kleptokracji / przest. kleptokracyj[1] celownik kleptokracji kleptokracjom biernik kleptokrację kleptokracje narzędnik kleptokracją kleptokracjami miejscownik kleptokracji kleptokracjach wołacz kleptokracjo kleptokracje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) złodziejstwo, rząd
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kleptokrata m, klepokratka ż
- przym. kleptokratyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) kleptocracy
- duński: (1.1) kleptokrati n
- niemiecki: (1.1) Kleptokratie ż
- nowogrecki: (1.1) κλεπτοκρατία ż
- rosyjski: (1.1) клептократия ż
- źródła:
- ↑ Hasło „kleptokracja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.