kindersztuba

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kindersztuba (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌcĩndɛrˈʃtuba], AS[ḱĩnderštuba], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. dobre wychowanie, wyniesiona z domu umiejętność zachowania się
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dzisiejszej młodzieży brak kindersztuby.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Kinderstube[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „kindersztuba” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.