kiła
Wygląd
kiła (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. choroba weneryczna wywoływana przez krętka bladego; zob. też kiła w Wikipedii
- (1.2) daw. med. przepuklina[1]
- (1.3) daw. med. rzeżączka[1]
- (1.4) st.pol. med. dymienica[1]
- odmiana:
- (1.1-4) lp ; blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik kiła dopełniacz kiły celownik kile biernik kiłę narzędnik kiłą miejscownik kile wołacz kiło
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-4) choroba
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *kyla → nabrzmienie, narośl, a to od praindoeur. *kūlā → obrzmienie[2]
- por. chorw. kila, czes. kýla, mac. кила, ros. кила, serb. кила i ukr. кила
- por. też dalsze gr. κήλη (od tego n.gr. κήλη) oraz litew. kūla
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) syphilis
- arabski: (1.1) زهري
- asturyjski: (1.1) sífilis m
- baskijski: (1.1) sifilis
- bułgarski: (1.1) сифилис m
- chickasaw: (1.1) sipoknabi'
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. i trad. 梅毒 (méidú)
- czeski: (1.1) syfilis ż, příjice ż
- duński: (1.1) syfilis w
- esperanto: (1.1) sifiliso
- fiński: (1.1) syfilis, kuppa, kuppatauti
- francuski: (1.1) syphilis ż
- galicyjski: (1.1) sífilis ż
- gudźarati: (1.1) ચાંદી ż (cāndī)
- hiszpański: (1.1) sífilis ż
- ido: (1.1) sifiliso
- interlingua: (1.1) syphilis
- islandzki: (1.1) sárasótt ż, sífill, sýfílis
- japoński: (1.1) 梅毒 / 黴毒 (ばいどく, baidoku)
- kataloński: (1.1) sífilis ż
- kurmandżi: (1.1) agire ż
- łaciński: (1.1) syphilis, lues
- niemiecki: (1.1) Syphilis ż
- norweski (bokmål): (1.1) syfilis m
- norweski (nynorsk): (1.1) syfilis m
- nowogrecki: (1.1) σύφιλη ż
- portugalski: (1.1) sífilis ż
- rosyjski: (1.1) сифилис m
- serbsko-chorwacki: (1.1) sifilis m
- słowacki: (1.1) syfilis m
- szwedzki: (1.1) syfilis w
- turecki: (1.1) frengi, sifiliz
- węgierski: (1.1) szifilisz
- włoski: (1.1) sifilide ż, malfrancese m, lue ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „Kiła” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 338.
- ↑ Hasło „kiła” w: Witold Mańczak, Polski słownik etymologiczny, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2017, ISBN 978-83-7676-265-4, s. 82.
kiła (język wilamowski)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
rzeczownik, rodzaj nijaki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: