kenkarta

kenkarta (język polski)

kenkarta (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. adm. w czasie II wojny światowej: dowód tożsamości wydawany przez władze hitlerowskie obywatelom nieniemieckim na terenach okupowanych; zob. też kenkarta w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kenkarta	kenkarty
dopełniacz	kenkarty	kenkart
celownik	kenkarcie	kenkartom
biernik	kenkartę	kenkarty
narzędnik	kenkartą	kenkartami
miejscownik	kenkarcie	kenkartach
wołacz	kenkarto	kenkarty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) dokument

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Kennkarte

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: