jouer

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

jouer (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ʒwe/
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) bawić się [1]
(1.2) grać [1]
(1.3) muz. grać [1]
(1.4) teatr. film. grać [1]
(1.5) mienić się [1]
(1.6) przen. wchodzić w grę [1]
(1.7) kołysać się [1]
(1.8) techn. funkcjonować [1]

czasownik przechodni

(2.1) grać, zagrać [1]
(2.2) grać o stawkę, postawić, stawiać [1]
(2.3) muz. grać [1]
(2.4) teatr. film. grać, wystawiać [1]
(2.5) grać (o aktorze) [1]
(2.6) imitować [1]

czasownik zwrotny se jouer

(3.1) bawić się [1]
(3.2) kpić sobie [1]
odmiana:
jou|er, (avoir) joué; koniugacja I
przykłady:
(1.2) Elle n'aime pas jouer au tennis.Ona nie lubi grać w tenisa.
składnia:
(1.1) jouer avec → bawić się z / przen. lekceważyć sobie
(1.2) jouer à qc. → grać w coś
(1.3) jouer de qc. → grać na instrumencie
(3.2) jouer de → drwić sobie z
kolokacje:
dire qc. pour jouer → powiedzieć coś dla żartu
(1.3) jouer du piano → grać na pianinie
(1.4) jouer dans un film → grać w filmie
(2.1) jouer quelqu'unoszukiwać kogoś
(2.3) pot. jouer un disquepuścić płytę
synonimy:
(1.1) s'amuser
(2.1) risquer
(2.3) exécuter, interpréter
(2.4) représenter, doner
(2.5) incarner
(2.6) simuler [1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jouabilité ż, joueuse ż, jeu m, joueur
czas. rejouer, jouailler
przym. jouable
związki frazeologiczne:
jouer à la peau de vachejouer à pile ou facejouer au petit saintjouer bon jeujouer cartes sur tablejouer de bonheurjouer de malheurjouer des coudesjouer des flûtesjouer de son restejouer devant les banquettesjouer du poucejouer gros jeujouer la bellajouer la fille de l'airjouer le jeu de quelqu'unjouer les dursjouer le tour pour le toutjouer serréjouer son va-toutjouer une piece à quelqu'unjouer un pied de cochon à quelqu'unen jouer un airjouer avec le feu
etymologia:
łac. iocari[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Podstawowe czasowniki
źródła:
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 1, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, ISBN 83-214-1201-7, s. 973-974.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać The Free Dictionary by Farlex.