impotent

impotent (język polski)

wymowa:

IPA: [ĩmˈpɔtɛ̃nt], AS: [ĩmpotẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś cierpiący na impotencję

(1.2) ktoś niezdolny do działania

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	impotent	impotenci
dopełniacz	impotenta	impotentów
celownik	impotentowi	impotentom
biernik	impotenta	impotentów
narzędnik	impotentem	impotentami
miejscownik	impotencie	impotentach
wołacz	impotencie	impotenci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) impotent życiowy

synonimy:

(1.2) oferma

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. impotencja ż

przym. impotentny

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Impotent z łac. impotentia (brak panowania nad sobą) od łac. impotens impotentis (bezsilny, niepohamowany, rozpasany)

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) імпатэнт m; (1.2) імпатэнт m
• francuski: (1.1) impuissant; (1.2) impuissant
• hiszpański: (1.1) impotente; (1.2) impotente
• niemiecki: (1.1) Impotenter m
• nowogrecki: (1.1) ανίκανος; (1.2) ανίκανος
• rosyjski: (1.1) импотент m; (1.2) импотент m
• ukraiński: (1.1) імпотент m

źródła:

impotent (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈɪm.pə.tənt/

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bezsilny, nieudolny

rzeczownik

(2.1) med. impotent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) potent

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. impotence, impotency

przym. potent

przysł. potently, impotently

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

impotent (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) impotent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. impotencia ż, impotentnosť ż

przym. impotentný

przysł. impotentne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: