nieudolny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nieudolny (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nie potrafiący dobrze czegoś zrobić
(1.2) świadczący o braku radzenia sobie
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianowniknieudolnynieudolnanieudolnenieudolninieudolne
dopełniacznieudolnegonieudolnejnieudolnegonieudolnych
celowniknieudolnemunieudolnejnieudolnemunieudolnym
bierniknieudolnegonieudolnynieudolnąnieudolnenieudolnychnieudolne
narzędniknieudolnymnieudolnąnieudolnymnieudolnymi
miejscowniknieudolnymnieudolnejnieudolnymnieudolnych
wołacznieudolnynieudolnanieudolnenieudolninieudolne
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bezsilny, niekompetentny, nieporadny, nieskuteczny, niewydajny, niezaradny, niezdarny, niezręczny, ofermowaty
(1.2) beznadziejny, bezskuteczny, kiczowaty, koślawy, nieporęczny, nieskuteczny, nietaktowny, nieudany, słaby, zły
antonimy:
(1.1-2) przest. udolny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieudolność ż
przysł. nieudolnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=nieudolny&oldid=8286487”