nieudolny

nieudolny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nie potrafiący dobrze czegoś zrobić

(1.2) świadczący o braku radzenia sobie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nieudolny		nieudolna	nieudolne	nieudolni	nieudolne
dopełniacz	nieudolnego		nieudolnej	nieudolnego	nieudolnych
celownik	nieudolnemu		nieudolnej	nieudolnemu	nieudolnym
biernik	nieudolnego	nieudolny	nieudolną	nieudolne	nieudolnych	nieudolne
narzędnik	nieudolnym		nieudolną	nieudolnym	nieudolnymi
miejscownik	nieudolnym		nieudolnej	nieudolnym	nieudolnych
wołacz	nieudolny		nieudolna	nieudolne	nieudolni	nieudolne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bezsilny, niekompetentny, nieporadny, nieskuteczny, niewydajny, niezaradny, niezdarny, niezręczny, ofermowaty

(1.2) beznadziejny, bezskuteczny, kiczowaty, koślawy, nieporęczny, nieskuteczny, nietaktowny, nieudany, słaby, zły

antonimy:

(1.1-2) przest. udolny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nieudolność ż

przysł. nieudolnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) incapable, ineffectual, inept, blundering, crude, feckless, impotent; (1.2) inefficient, ineffective, cumbersome, decrepit, feckless, illiterate

źródła: