immunis

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

immunis (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieopodatkowny
(1.2) nietknięty[1]
odmiana:
(1) immun|is, ~e (deklinacja III)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
m/żnm/żn
mianownikimmunisimmuneimmunēsimmunia
dopełniaczimmunisimmunium
celownikimmunīimmunibus
biernikimmunemimmuneimmunēsimmunia
ablatywimmunīimmunibus
wołaczimmunisimmuneimmunēsimmunia
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) liber, solutus, expers; war. immoenis, inmunis
(1.2) war. immoenis, inmunis
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. immunitas ż, immunitio ż, munus n
przysł. immune
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. in- + munus + -is; źródłosłów dla ang. immune, franc. immun, franc. immune, hiszp. inmune, katal. immune, niem. immun, port. imune, wł. immune
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 313.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=immunis&oldid=8367253”