ikoniczność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ikoniczność (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest ikoniczne; cecha tych, którzy ikoniczni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) ikoniczność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ikoniczny
przysł. ikonicznie
rzecz. ikonka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. ikoniczny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: