ignorowanie

ignorowanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌiɡnɔrɔˈvãɲɛ], AS: [ignorovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pomijanie, niezwracanie uwagi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ignorowanie
dopełniacz	ignorowania
celownik	ignorowaniu
biernik	ignorowanie
narzędnik	ignorowaniem
miejscownik	ignorowaniu
wołacz	ignorowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ignorancja ż, ignorant m, ignorantka ż, zignorowanie n

czas. ignorować ndk., zignorować ndk.

przym. ignorancki

przysł. ignorancko

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od ignorować

uwagi:

nie mylić z: ignorancja

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) ігнараванне n
• rosyjski: (1.1) игнорирование n
• ukraiński: (1.1) ігнорування n

źródła: