ignoratio
ignoratio (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nieświadomość, niewiedza, nieznajomość[1][2]
- odmiana:
- (1.1) ignōrātiō, ignōrātiōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy);
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ignōrātiō ignōrātiōnēs dopełniacz ignōrātiōnis ignōrātiōnum celownik ignōrātiōnī ignōrātiōnibus biernik ignōrātiōnem ignōrātiōnēs ablatyw ignōrātiōne ignōrātiōnibus wołacz ignōrātiō ignōrātiōnēs
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) ignōrantia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasła ignoratio, ignorantia w: Słownik łacińsko-polski, wyd. dziesiąte, opr. Kazimierz Kumaniecki, według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977, s. 240.
- ↑ Hasła ignoratio, ignorantia w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 311.