hortator
hortator (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) pocieszyciel[1]
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) tryb rozkazujący, czas przyszły od: hortor
- odmiana:
- (1) hōrātor, ~ōris (deklinacja III)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hōrātor hōrātōrēs dopełniacz hōrātōris hōrātōrum celownik hōrātōrī hōrātōribus biernik hōrātōrem hōrātōrēs ablatyw hōrātōre hōrātōribus wołacz hōrātor hōrātōrēs
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 301.