Przejdź do zawartości

hier

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) tutaj
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niderl. hier
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA[jɛʁ] ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) wczoraj
odmiana:
przykłady:
(1.1) Je l'ai vu hier.Widziałem go wczoraj.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) veille
antonimy:
(1.1) demain
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. avant-hier
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
IPA/ɦiːr/, IPA/ɦiər/
?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) tutaj
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA[hiːɐ̯] ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i wymowa austriacka?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) tu, tutaj (w tym miejscu)
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Ich bin hier geboren.Urodziłem się tutaj.
składnia:
kolokacje:
(1.1) von hier → stąd
synonimy:
antonimy:
(1.1) dort
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. hierher
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Często błędnie używane przez Polaków w zdaniach, w których tutaj oznacza w to miejsce i jest użyte do wyrażenia ruchu. W takim wypadku należy użyć przysłówka hierher.
źródła:
zapisy w ortografiach alternatywnych:
hjer
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pan[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) fraoj
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hiersioft
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Herr
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.