gramatka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gramatka (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. rodzaj polewki na piwie lub winie[1][2]; zob. też gramatka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Za Chiny nie ruszyłbym tej jej gramatki z grzankami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zupa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. gramatyka (poprzez humorystyczne przekręcenie)[3][4][5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gramatka” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Gramatka” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gramatka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gramatyka” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „mizerja” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.