gnosticus
gnosticus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1) gnostic|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik gnosticus gnostica gnosticum gnosticī gnosticae gnostica dopełniacz gnosticī gnosticae gnosticī gnosticōrum gnosticārum gnosticōrum celownik gnosticō gnosticae gnosticō gnosticīs biernik gnosticum gnosticam gnosticum gnosticōs gnosticās gnostica ablatyw gnosticō gnosticā gnosticō gnosticīs wołacz gnostice gnostica gnosticum gnosticī gnosticae gnostica
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gnosticismus m
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 285.