Przejdź do zawartości

genialność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

genialność (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ɡɛ̃ˈɲalnɔɕt͡ɕ], AS[gẽńalność], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co genialne
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) genialność dzieła / pomysłu / utworu / wynalazku
synonimy:
(1.1) geniusz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. geniusz m, geniuszek m, przegenialność ż, kongenialność ż
przym. genialny
przysł. genialnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. genialny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: