filareta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

filareta (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. członek tajnego patriotycznego stowarzyszenia młodzieży wileńskiej działającego w latach 1820 – 1823; zob. też Zgromadzenie Filaretów w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. φιλέω + ἀρετήlubię + cnota[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „filareta” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.