enumerować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

enumerować (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) książk. wymieniać kolejno[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Art. 5 generalnie jest poświęcony równemu dostępowi do pracy zawodowej i w ust. 2 enumeruje się warunki tej równości[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. enumeracja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „enumerować” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 879.
  2. Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 18.06.1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.