eleemosynarius
eleemosynarius (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) jałmużnowy[1]
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1) eleemosynari|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik eleemosynarius eleemosynaria eleemosynarium eleemosynariī eleemosynariae eleemosynaria dopełniacz eleemosynariī eleemosynariae eleemosynariī eleemosynariōrum eleemosynariārum eleemosynariōrum celownik eleemosynariō eleemosynariae eleemosynariō eleemosynariīs biernik eleemosynarium eleemosynariam eleemosynarium eleemosynariōs eleemosynariās eleemosynaria ablatyw eleemosynariō eleemosynariā eleemosynariō eleemosynariīs wołacz eleemosynarie eleemosynaria eleemosynarium eleemosynariī eleemosynariae eleemosynaria - (2) eleemosynari|us, eleemosynariī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik eleemosynarius eleemosynariī dopełniacz eleemosynariī eleemosynariōrum celownik eleemosynariō eleemosynariīs biernik eleemosynarium eleemosynariōs ablatyw eleemosynariō eleemosynariīs wołacz eleemosynarie eleemosynariī
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. eleemosyna ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. eleemosyna + -arius
- źródłosłów dla ang. eleemosynary, franc. élémosinaire, wł. elemosinario
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „eleemosynarius” w: Dizionario latino-italiano, red. prof. Enrico Olivetti.
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 219.
