ekonom

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: ekonóm

ekonom (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɛˈkɔ̃nɔ̃m], AS[ekõnõm], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. w dawnych majątkach ziemskich: nadzorca prac rolnych[1]; zob. też ekonom w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciwun, cywun, karbowy, karbownik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ekonomia ż, ekonomista mos
forma żeńska ekonomka ż
przym. ekonomski, ekonomiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ekonom” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

ekonom (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ekon. ekonomista
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ekonomie ż, ekonomka ż
przym. ekonomický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ekonom (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
[ekon'å:m]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ekonomista
odmiana:
(1.1) en ekonom, ekonomen, ekonomer, ekonomerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) civilekonom
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ekonomisk
rzecz. ekonomi
przysł. ekonomiskt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Nazwy zawodów w języku szwedzkim
źródła:

ekonom (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ekonom[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ekonon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. oikonómos
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 113.